Vallata una voce indipendente, notizie storiche,novita` e curiosita`.

Vallata - Felice Garruto - LA MIETITURA - LA MƏTÈNNƏ -

La mətènnə
(La mietitura)
A cura di Felice Garruto
_______________________________________

LA MƏTÈNNƏ		LA MIETITURA
A lu tίmp rə la mətènnə quanda ggèndə pə rə ttèrrə ců li ciůccə e la sciummènda rə pruvvəstə sulamèndə Cu l’alzàtə rə lu sớlə s’affərràva falgə e falgiòne a lu lớtə rə lu pàgliare ogni cosa sàffilavə Cu la fàlgə stretta mmànə a la partìta savviava e cantannə rə cànzone sàrrevàva a culazjone Pə tèrra attùrn a nu məsàlə sə mangiàv panə e salàmə e sə quést’ nun’ci’stèv la cəpódda saccùglièva La fiasca cu nu gir sə ni scèva Nnzim a la suròta ca scənnèv Lu contə arriv ra lu sìrrə ddà vicinə rəsponnə allucconnə ra ddampirə La vocə scènnə lèst a lu vàddonə rə chiů alzə la vocə lu uàgljonə Ru gron sèmpə chiů sə rai addrétə la falgə séja stàgliata cu na prétə A ru ffrésch canta lu cucùl pə dispitt richə che cùscìnz tén mmbittə Ejə sur e nun teng maccatùrə pə mə pulzo’ lu sůlze scis nngùlə A məzzjurn la càmpàna sona a festa prəcis arriv la patrona cu la spèsa Lu tìmpə ràppuggio’ mìzzə la spàsètta tůtt’atturn pront pə la fèst Ognùnə alza e cala la furcina rə prèsse pə fott lu vicin Quònnə la spasa nètt nètt rèsta cu ppànə a fèttə a tůrn la scarpètta Pə nora nunn sə parla a lu restocc ra luntone lu ròggliə re lu ciůccə La gèntə rónfa fortə ntèrra stèsa la cóscəna vénə accoltə rə la spèsa Tůtt’nzzimə sə tornə a la fàtica tənennə mmanə nu manepl rə spichə Lu sòle savvéia a la calata grazie Signorə pə la forza ca mai ratə Mo la fàlgə nun sə usa e stajappèsa suffunnote ndo nu suttònə rə paesə.		Al tempo della mietitura quanta gente per la campagna con l’asino e la giumenta le provviste solamente Con il sorgere del sole si prendeva falce e falcione di fianco al pagliaio ogni cosa s’affilava la falce stretta in mano campo si dirigeva e cantando le canzoni s’arrivava a colazione Per terra intorno alla tovaglia si mangiava pane e salame e se il salame mancava della cipolla s’accontentava La fiasca con un giro si finiva insieme alla sudata che scendeva Il canto arriva dal colle lì vicino risponde gridando da sotto La voce scende di corsa al ruscello di più grida il giovane Il grano sempre di più si ritira la falce s’e’stagliata con una pietra Al fresco canta il cuculo per dispetto mi domando che coscienza ha in petto Io sudo e non ho fazzoletto per pulirmi il sudore sceso in culo A mezzogiorno la campana suona a festa in tempo arriva la patrona col la ’’spesa’’ Il tempo d’appoggiare al centro la spasetta tutti attorno pronti per l’abbuffata Ognuno alza, abbassa la forchetta di fretta per fregare il vicino Quando viene tutto finito con pane a fette a turno la scarpetta Per un’ora non si parla sul lavoro da lontano il verso dell’asino La gente russa forte sdraiata il cesto si raccoglie degli avanzi Tutt’insieme si torna al lavoro con in mano un ciocco di spighe Il sole s’avvia al tramonto grazie Sig.re per la forza datami Ora la falce non si usa e sta appesa nascosta in un deposito di paese.
Felice Garruto

__________________________________________